The Forgotten

Vanavond was ik onverwacht weer eens in de Pathe Eindhoven. Dat was maar goed ook, want ik was er al zo lang niet geweest dat ik bijna vergeten was hoe het eruit zag. En dat terwijl ik er normaal iedere zondagavond zat (en dat hopelijk snel weer wekelijks ga doen).

The Forgotten. Julianne Moore speelt daarin een moeder die 12 maanden na het overlijden van haar zoon Sam bezig is met het verwerken van dit verlies. Als haar man en psychiater haar echter vertellen dat ze helemaal geen zoon gehad heeft en dat ze de herinneringen verzonnen heeft, draait ze compleet door. Alle fysieke herinneringen die ze aan haar zoon had, blijken ook niet te bestaan. Ze komt echter een vader tegen die ook herinneringen heeft aan het verlies van zijn dochter, die een vriendin van Sam was. Samen met de vader gaat Julianne op zoek naar de waarheid.

De film begint heel sterk en is zeer mysterieus. Bovendien zitten er een aantal momenten in waarin ik (en ook de rest van de zaal) ontzettend schrok. Na driekwart van de film, begon ik echter te vermoeden dat de film naar een zeer onbevredigend einde toeging. En helaas was dat ook zo.

Wel een aardige film dus, maar de ontknoping doet de film meer slechts dan goeds.