Geklaag
In de Intermediair van deze week staat een interview met Gijs de Vries, de EU-coördinator terrorismebestrijding.
Naar aanleiding van een vraag over het afwijzen van de Europese Grondwet stelt hij: Nederland is zijn kompas kwijt. We hebben veel mensen die weten wat ze níet willen. Maar de optelsom van wat ze níet willen, leidt niet vanzelf tot een heldere lijn van wat ze wél willen.
Naar aanleiding daarvan moest ik opeens denken aan al het geklaag dat je dagelijks hoort. Over de recessie, de bezuinigingen, de hoge benzineprijzen, de files, de treinvertragingen, de hoge huizenprijzen, de horecaprijzen, de euro, Europa, integratie etc. Soms lijkt het of mensen zich de hele dag druk lopen te maken om dit soort zaken. Maar je hoort maar zelden een oplossing. En daarmee bedoel ik eigenlijk een zinnige, weldoordachte oplossing.
Neem nou de benzine prijzen. Een veelgenoemde oplossing is dat de overheid de accijns maar moet verlagen. Ja, de overheid kan dat in theorie best doen. Maar de overheid zal de verlaging van de inkomsten dan toch ergens anders vandaan moeten halen. En waar dan? Bij het onderwijs? Bij de zorg? Zeg het maar.
Zo, nu heb ik ook eens geklaagd over het geklaag. Maar ik heb er ook geen oplossing voor...
2 comments:
Bij hun salaris ? ;)
Reactie van Lady_P
Ik denk dat je gelijk hebt, we klagen teveel. Ondertussen hebben de meeste mensen een hemel op aarde... We leven als God in Frankrijk, maar kennelijk is het nooit genoeg. (Je ziet zo vaak, zoveel mensen met ontevreden jaloerze smoelen.) Ik realiseer me dat vaak, hou me dat voor ogen en hopelijk word ik daardoor een ander (beter?) mens. Maar goed, wij Nederlanders staan in het buitenland bekend als een klagend volkje.
Reactie van Hendrik
Post a Comment