The Robbery (ofzo)

Volgens mij kijk ik teveel films.

Vanacht droomde ik dat ik met drie vrienden naar een groot pand met meerdere verdiepingen toeging. Zij waren al een tijdje naar binnen gegaan, maar ik was wat laat. Nog voordat ik het pand inging, zag ik echter dat er twee overvallers het pand inliepen, met bivakmutsen op.

Omdat ik bang was dat de politie heel laat zou komen, ondernam ik zelf actie om mijn vrienden te redden. Ik ging het pand in en kwam op gegeven moment in een kleine gang, waar de eerste overvaller de wacht hield en bezig was met allerlei electronica om alarm en beveiligingscamera's te omzeilen. Ik wist hem redelijk gemakkelijk uit te schakelen en het leek mij wel gemakkelijk om zijn bivakmuts te gebruiken. Ik wist echter niet hoe en waar ik de tweede overvaller zou kunnen uitschakelen. Tussen de electronica vond ik een alarmknopje en besloot daar maar op te drukken. Daardoor ging er een soort alarm af op de verdieping waar ik was.

Ik ging verder en kwam in een grote speelgoedwinkel. Al redelijk snel kwam er een beveiligingsagente binnen. Een verkoper zag mij en dacht door het alarm meteen dat ik de overvaller was. Op de een of andere manier zag zij echter toch dat ik niet de overvaller was, want ze herkende vast iets anders van mij. In plaats van paniek te maken, stelde ze mij dus voor aan de agente.

Samen met de agente gingen we met een gammele lift naar verdieping 88, waar een soort van groot café zat, en waar de tweede overvaller bleek te zijn. Daar volgde een vuurgevecht, waarbij de agente en vergissing beging en geraakt werd. De overvaller kwam toen op mij af, maar ik wist met geluk te ontkomen en rende weg. Hij rende mij achterna en na een hele achtervolging door twee verdiepingen, kwam ik gelukkig agenten tegen, de hem arresteerden.

Later ging ik naar de plek waar de zaak waar de beveiligingsbeambte werkte (een parfumerie in hetzelfde gebouw, andere verdieping) om haar te bedanken. Zij negeerde mij echter en ik liep boos weg. Ze kwam mij achterna en er volgde een emotioneel gesprek waarin zij blijk gaf van haar schuldgevoelens dat ze mij niet had kunnen redden. Ze bleek ook meer voor mij te voelen...

En toen werd ik wakker.