Gedichtenstokje

Oh jee, een stokje. Dat is het eerste wat ik dacht, toen ik hem kreeg.

En het is niet zomaar een stokje, maar een (internationaal!) gedichtenstokje. Degene die dit stokje ontvangt, kopieert de ontvangen regels en plaatst dit samen met 1 extra zelfverzonnen regel op zijn weblog. Het is de bedoeling dat op deze manier gedichten ontstaan. Het afgelegde pad is hier te volgen.

Nou kreeg ik het stokje van Anne met daarbij de opmerking dat ze hem aan mij gaf, omdat ze mij niet direct als een dichter zag. Dat klopt, maar dat maakt dan ook direct dat ik dit stokje niet zomaar weg kan gooien. Daar gaat hij dus:

Ik ben vannacht verdronken,
in een woordenvloed van stilte
De woorden die gewisseld zijn,

Ik heb even zitten nadenken aan wie ik het stokje zal doorgeven. Eigenlijk dacht ik daarbij al snel aan Rene. De reden daarvan is dat de creativiteit waarmee hij op zijn weblog met taal omgaat, mij keer op keer weer positief verrast. Dus Rene, na zo'n compliment kun je dit stokje toch niet laten liggen?